Hallo Wanderers!

Het is pas de tweede nieuwsbrief van dit jaar. Helaas lukte het me niet om woorden te vinden die ik kon opschrijven. Sinds januari ging ik een aantal maanden door wat somberheid.

Eigenlijk totaal onverwacht want ik ben een vervuld leven aan het leven, maar je weet hoe laat het is als Mars pimpelpaars opkleurt en voor het eerst sinds 22 jaar in Venus, ÉN in lijn met Pluto staat. Laat ik maar niets over de stand van Mercurius zeggen, de echte boosdoener in dit geheel.

Nee, het was niet toevallig dat je ’s ochtends 2 verschillende sokken hebt aangedaan. Iedereen voelde het. In een ongewilde ban van de planeten. Oh men oh men, De Retrogade Shitrogade is here.

Het duwde me richting mijn eerste familieopstelling bij “Heilig Vuur” van Irene Grijpink. Nou, ik heb in mijn leven wel elke vorm van therapie geprobeerd, maar deze vond ik bijzonder waardevol. Een methode die de zaken die ik al wist even op een andere manier aan mij zichtbaar maakte.

De opstelling bleef nog lang nawerken, pittig maar wel zo reinigend. Ik kan niet anders zeggen. Terwijl de sessies natuurlijk gewoon doorgingen, stond ik zelf creatief wel even helemaal vast. Maar dan breek je ineens open en stroomt het weer. En als er dan vanuit al die processen en inzichten van de afgelopen maanden nieuwe creaties ontstaan, geeft dat weer dat bekende gevoel van zingeving waar ik inmiddels ontzettend naar verlangde. Ik weet het weer. Mijn plek op aarde.

We kunnen verklappen dat er komende weken sowieso 2 nieuwe liederen worden uitgebracht, genaamd “A New Start” en “The Giant”. Ik luister nooit naar onze eigen liederen, maar op de laatstgenoemde heb ik veel tranen gelaten. Poe. Dankjewel lied! We hebben de live-impressie van “A New Start” als verborgen video op joetoep geplaatst. Je kunt het lied alvast hier beluisteren, we hopen dat je het mooi vindt! Voor mij persoonlijk is het een ode aan een verloren liefde die nooit verloren is gegaan. Een betere omschrijving heb ik er niet voor.

En “The Giant” is eigenlijk het verhaal van mijn innerlijk kind, een ‘proces lied’ zoals ik het noem. Ik heb het ingezongen terwijl ik naar oude foto’s keek. Het is een stuk van 8 minuten geworden en we hopen dat de energie van het lied mensenharten mag bijstaan die even door eenzelfde proces gaan.

Afgelopen half jaar hebben we ondanks mijn eigen proces wel veel mooie dingen meegemaakt. De liederen brachten ons naar oude bekende plekken, maar we vonden ook nieuwe locaties waar we jullie naartoe konden brengen. Welke ons zeker zijn bijgebleven zijn de Vondelkerk en de Duif in Amsterdam. Die sessies waren dan ook erg voelbaar! We hebben 2 liederen uit onze sessie van de Duif online gezet, “The Other Side of The River” en “The Doorway”. En zo namen we ook “Condor” en “Unite” op in het Witte Kerkje van Baarn. Deze staan ook online. 

En overal waar we speelden stond de bekende poortwachter weer iedereen op te wachten, onze eigen vriendelijke Giant, Alex. Niet om ze te controleren maar om ze welkom te heten. De mensen. Heel soms kan hij er niet bij zijn, en dat is altijd te voelen merk ik aan mezelf. Het klopt dan gewoon niet. Als je iemand die ongemerkt aanwezig is kunt missen, dan heeft aanwezigheid pas echt betekenis gekregen. Althans voor ons.

Soms denk ik dat we al jaren ligconcerten geven maar dat is tot mijn eigen verbazing dus niet zo. Onze eerste ligconcerten hebben pas onlangs plaatsgevonden en deze vinden we zelf echt leuk om te doen. Net een andere setlist en reis te creëren geeft ons altijd weer frisse energie. Het is haast een spirituele wetenschap voor ons geworden, een reis te bedenken die de introspectie aanmoedigt. 

Anderzijds hoeven we niet altijd diep te gaan. De laatste maanden kregen we geregeld berichten van ouders dat hun kinderen de liederen ook zo mooi vinden en dat er zelfs wordt meegezongen. En ik kreeg zelf een uitnodiging van Isa, die een spreekbeurt ging houden over The Wanderer. Mijn hemel. We zongen samen “How it feels to be me” voor haar klas en ik was serieus zenuwachtig. Het was geslaagd want ze ging met een dikke 9 naar huis! Alle berichten hebben ertoe geleid dat we eind van het jaar ons eerste kinderconcerten (0-2 jaar, 3-5 jaar, 6-10 jaar) gaan geven! 

Wat ons zeker ook was bijgebleven is onze bijdrage aan het 365 Miracle Roadmap Event. We waren vooraf best sceptisch, wij zijn überhaupt erg zorgvuldig als het om partnerschappen gaat en waar we de liederen naartoe brengen. Toch heeft het ons verrast en zijn we verbaasd over het waardevolle werk dat daar gebeurd. Bewustwording en verdieping op grote schaal, echter voelde dat mede door de verbondenheid met elkaar en de liefdevolle begeleiding niet zo massaal. Het is prachtig om te zien dat zoveel mensen het verlangen voelen zichzelf beter te leren kennen, dat zorgt al voor een voelbaar samenzijn. We zijn blij dat we dit event vaker muzikaal zullen ondersteunen.

Onze sessies in België waren bijzonder, het blijft raar om 3 uur in de auto te zitten, naar een plek te rijden en daar een volle zaal aan te treffen. Jullie zijn ook voor ons ook echte giganten! Mochten jullie mooie plekken in België weten die meer dan 100 harten kunnen dragen, mail ons gerust. En Daniel was er ook overal weer bij, een korte hommage aan hem is dan ook meer dan op zijn plek.

Onze familie is inmiddels groot, maar Daniel is naast Victor en mij de derde pilaar waarop ons huis is gebouwd. Elke keer als jullie een fijne geluidservaring hebben gehad op dan komt dat grotendeels door hem. Het is zo leuk om te kunnen fantaseren over hoe we de sessies nog kunnen verbeteren en het fantaseren doen we dan ook maar al te graag. Daniel maakt onhaalbare ideeën haalbaar, onze eigen tovenaar. We noemen hem ook wel Legolas.

Onze eerste Schouwburg Sessie, holi guacamole, wat was je prachtig Odeon! We waren zelf ook nieuwsgierig of The Wanderer ervaring intact zou blijven, en het antwoord was bevredigend. We hebben erg genoten van de ambiance en ieders aanwezigheid, maar ook de sessie zelf was een krachtige reis, we vlogen goed weg om maar zo te zeggen. En de gesprekken die we achteraf met elkaar delen over de verhalen die de liedjes schrijven zijn iedere keer weer de grote kersen op de taart hoor. De foto’s zijn mooie herinneringen voor onze innerlijke Giants. We zijn hier, en we hebben er keihard voor gewerkt.

We hebben komend jaar nog een aantal theaters op de agenda staan, vooral ook voor de afwisseling. Het is namelijk qua kosten haast niet te doen, en het is voor ons belangrijk dezelfde prijs voor jullie te kunnen blijven hanteren, ongeacht de locatie of event. We vinden vooral dat een toegankelijke prijs altijd het eerste uitgangspunt moet zijn en niet de kosten. Zeker in de huidige tijd vinden we dat normaal.

Ik mag wel zeggen dat we ontzettend veel tijd en moeite besteden nieuwe plekken te vinden waar we jullie mee naartoe kunnen nemen. Bezielde liederen horen op een bezielde plek, dat maakt de ervaring rijker. Gelukkig schieten we niet zo vaak mis en zo was het ook met De Sint Janskerk in Maastricht het geval, raak! De goede en oprechte zorg van gastheer Tobias willen we zeker niet onbenoemd laten want daar begint het gevoel mee. We gingen opgeladen en vervuld naar huis!

Aangezien we vaak zo snel uitverkocht zijn, hebben we een nieuwe datum in de Sint Janskerk op de agenda gezet, te weten op 5 april 2025. Dat gezegd hebbende willen we nogmaals in het licht zetten dat je veelal maanden van tevoren een Wanderer sessie dient te boeken. We krijgen nog geregeld mails met verbaasde en teleurgestelde reacties dat er weinig kaarten te verkrijgen zijn of dat ze op zijn. We vinden dat ook bitterzoet ondanks de grote dankbaarheid die we voelen. Vandaar dat we al veel in 2025 aan het plannen zijn. Zie hiervoor ook de Wanderer landkaart op de website. 

Tot slot mogen we met trots aankondigen dat we op 14 augustus het voorprogramma zullen verzorgen van Xavier Rudd. Onze cirkel is hiermee weer een stuk ronder geworden, omdat Xavier Rudd één van onze grootste inspiratiebronnen is geweest om op een andere manier impact te maken met muziek. We hebben in de beginjaren van The Wanderer zo vaak tevergeefs geprobeerd dit voor elkaar te krijgen. Nu we deze wens al een paar jaar los en achter ons gelaten te hebben is het meer dan bijzonder hier nu voor gevraagd te worden. Blijkbaar was het zaadje wel ergens gepland en moest het nog tot bloei komen. Alles heeft z’n tijd nodig, je kan niet sneller willen zijn dan het universum. Dat is tenminste hoe wij dit beleven.

Dankjulliewel voor al jullie cadeautjes en kaartjes, we zijn er in onze creatieve bakkerij de wanden mee aan het volhangen om elke dag mee in verbinding te staan en herinnerd te worden wat we aan het doen zijn, voor wie en waarom. Much Love, The Wanderer Familie.