De vorige brief stamt alweer van een half jaar geleden. En we zitten nog steeds in datzelfde gevoel, de gedeelde dankbaarheid. Het is dan ook niet gek dat “Grateful” op 30 mei ’25 uitkomt, zo passend bij waar we nu staan. Daniel en ik zijn een paar weken geleden het bos ingegaan om een passende visualisatie van dit lied te maken, je kunt het hier alvast bekijken. Ik merk aan mezelf dat dankbaarheid ervoor zorgt dat ik steeds minder woorden heb, het verstilt en maakt veel irrelevant. Dat zorgde ervoor dat deze brief lang op zich liet wachten.

Desondanks word ik nog geregeld in m’n menszijn getrokken maar de dankbaarheid doet een gong in m’n hoofd luiden die het gekakel weer laat verstommen. Enfin, toen ik eenmaal ging zitten en alle foto’s weer even bij langs ging merkte ik dat er zeker genoeg was om te delen.

Zo gingen wij bijvoorbeeld in februari voor het eerst naar Antwerpen en troffen we een volle maar ook echt prachtige zaal aan. In december trekken we daar weer naartoe. Daniel heeft ons eigen geluidssysteem, dat we inmiddels gekscherend R2D2 noemen, weer geüpdatet en dat maakt het mogelijk weer naar geheel nieuwe levels te gaan. In Antwerpen mochten we er voor het eerst mee kennismaken.

Trouwens, dankjewel voor alle fijne reacties op ‘Dancing in the Rain‘, en nu ik dit zeg besef ik dat ik me de afgelopen maanden, ondanks het dankbare gevoel, geregeld zo heb gevoeld: Sometimes I need a break and hide away, I’m not lost, I’m just dancing in the rain.

We gingen dit jaar voor het eerst naar de Waterstaatskerk in Hengelo. Dat was erg fijn maar wat me ontzettend blij maakte was dat ik verrast werd met een bijzonder bezoek. Mijn broertje uit Canada, die op dat moment in Griekenland was, wilde zo graag een Wanderer Concert meemaken dat hij was komen overvliegen. Niet zonder horten en stoten want zijn vlucht werd op het laatste moment geannuleerd. Aangezien we op een eiland ‘wonen’, is hij allerijl per boot naar het vasteland gegaan, naar de andere kant van Griekenland gereden in de nacht om nog een vlucht vanuit Athene te kunnen redden. Hij was erbij, kapot, maar hij was erbij.

En zo waren mijn ouders in d’Rentmeester te Valthermond er ook voor het eerst bij om mee te maken waar hun zoon het steeds over heeft. Wat een geluksmomenten!

De uitstapjes naar de theaters zijn ons tot nu toe gelukkig goed bevallen. We hadden een mooie eerste kennismaking met de Cultura in Ede waarin we een volgepakte zaal toch de intimiteit knus en intiem aanvoelde. Het bleek een dusdanig goede ervaring dat we volgend jaar weer terugkeren naar de Cultura.

Over volle zalen en dankbaarheid gesproken. Het is ongelooflijk bijzonder wat we meemaken en hoeveel mensen de liederen op de been brengen. Het went op een bepaalde manier, in die zin dat de zalen steeds kleiner aanvoelen, maar jullie aanwezigheid went nooit.

Ondanks de blijvende verbazing vinden we het ergens toch ook niet gek, hoe digitaler en onpersoonlijker de wereld aanvoelt, hoe groter het verlangen naar menselijke verbinding en de stille diepte. En deze brief is overigens altijd zelf geschreven, zonder chat gpt en dergelijke. Gewoon urenlang zitten, met liefde, plezier en spelfouten.

Man, we hebben alweer zoveel plekken bezocht. Het Zonnehuis in Amsterdam deed ons denken aan de oude bioscoopzaal die in de film ‘Inglorious Bastards‘ in de fik vloog. En dat gebeurde bij ons ook, in spreekwoordelijke zin. Ons eigen vuur laaide door de ruimte en had een staande ovatie tot gevolg. Het was zeker een van de hoogtepunten van afgelopen half jaar. Leuk om te vermelden is dat onze recente Live cd grotendeels uit deze sessie bestaat. De energie was goed.

De reis naar Maastricht vraagt altijd wat van onze rug, maar als we er eenmaal zijn weten we ook altijd waarom. De energie in de Sint Janskerk is altijd gedragen en krachtig. Onze liederen gedijen ook gewoon goed op die oeroude bezielde plekken. We hebben altijd ook echt een ontmoeting en een gesprek met een gebouw. Het is op een bepaalde manier toestemming vragen om je werk te komen doen en om te vragen of we überhaupt wel gewenst zijn. En als dat niet het geval is weten we dat ook wel meteen te voelen. De liefde van de beheerder die een plek geeft verraad altijd veel, en dat is zeker een van de redenen waarom de St. Jans zo liefdevol aanvoelt. Dankjewel Tobias.

Onze samenwerking met “365 dagen succesvol” is de afgelopen jaren enigszins verrassend gaaf gebleken. We hebben inmiddels veel gezien in het spirituele veld en we kijken door ervaringen er best wel met een sceptische blik naar. Beetje eerst zien dan geloven. Ondanks de hoeveelheid van de samenkomende mensen zagen we dus hier hoe waardevol het voor de aanwezige mensen is. En dat vinden we natuurlijk geweldig, mede omdat we dat met muziek willen doen, het menselijk wezen bekrachtigen. Fijn dat we de Miracle Roadmap dagen weer mochten komen versterken. Dankjewel Arjen en David!

De wegen kruisten zich voor het eerst met Tibor, een ander geluid maar we waarderen ook hier weer de bekrachtigende energie. Zonder toeters en bellen, duidelijke communicatie, discipline en daadkracht zijn de smaken waarop ik zelf aanga terwijl iemand anders weer totaal iets anders nodig kan hebben. En ik ga er op aan omdat ik het zelf in vele opzichten ontbeer. Wat ik wel heb is m’n sterke connectie met een ongeziene wereld, m’n hart, m’n ziel en de onverzettelijkheid als het aankomt op ons creatieve gedachtengoed. Ik moet denken aan een bankje waar ik toevallig op ging zitten waarop stond ‘Liefde groeit door’ en daar vertrouw ik op. Het Leven.

Over rugpijn en lange reizen gesproken. Daniel is naast producer, de wanderer achter de schermen, contactpersoon, geluidsman, luisterend oor, beste vriend, boksbal, ook gewoon fysiotherapeut, en hoe fijn is dat. Een sessie kan er altijd even inhakken, na de sessie in Meeuwenveen te Havelte ging ik dus weer even liggen en werd alles weer even rechtgezet voordat ik de auto weer instapte. Ook hier was de goede zorg van beheerder Alwin weer een fundament voor een krachtige sessie.

Ons grootste ligconcert tot nu toe vond plaats in Heerenveen, nou dat was echt een mega geslaagde gebeurtenis waar we lang op hebben gevlogen. Met plezier gaan we daar dan ook weer terugkomen. Je vindt deze sessies op onze ligconcert pagina of onze agenda.

Op Hodenpijl kwamen we weer met heel velen samen om met onszelf te zijn. Zo omschrijven we dat tegenwoordig en dat vinden we helemaal kloppend. Daniel wilde eerst nog wel even een goede foto van ons maken en hij kreeg ons na enige terughoudendheid en sikkeneur zo ver. We zijn blij met het resultaat Daniel haha. Het was een krachtig samenzijn met onszelf en we werden beloond met een staande ovatie. Dat gebeurt niet altijd en wanneer de waardering dus op deze manier organisch geuit wordt door de mensen is dat voelbaar en bijzonder. Dank jullie wel!

Tot slot weer de commercieel getinte mededelingen. Allereerst is ons nieuwe songbook/gedichtenbundel binnengekomen met al onze teksten. Ontzettend trots op dit boek en de teksten op deze manier te kunnen aanbieden.

Het is de afgelopen jaren een groot verlangen geweest om een nieuwe live-cd uit te brengen, waarin we de energie en de beleving van onze huidige live-ervaring wilden vastleggen. Dit is ons gelukt en we zijn enorm blij met deze plaat genaamd, ‘Live 2025‘. Het geeft een goed klankbeeld van waar we nu staan. We kochten de prachtige zielekunst van Tim Hoekstra (IG: dutchbeachart) gebruiken voor het artwork en daar zijn we ook ontzettend trots op. Een Giant.

Victor heeft tevens voor het eerst mogelijk gemaakt dat dit album nu ook digitaal te downloaden is, speciaal voor de mensen die bijvoorbeeld geen Spotify hebben, geen cd-speler ter beschikking hebben of niet even makkelijk naar een sessie kunnen komen. En naar aanleiding van de wens om meer kleur aan de shirt collectie toe te voegen hebben we onlangs het dames You are Loved shirt in de shop toegevoegd.

Lieve mensen, dankjewel voor het meereizen en het lezen. Stay strong in spirit en in goede gezondheid. We hopen je gauw weer in het echt te zien. Liefs van ons!